1870 r. – powstaje pierwsza szkoła średnia w Prabutach
1922 r. – utworzenie gimnazjum
1946/47 – powstaje Publiczna Szkoła Zawodowa Dokształcająca, przemianowana w następnym roku szkolnym na Publiczną Średnią Szkołę Zawodową (pierwszym dyrektorem szkoły był Franciszek Pokojski )
1948/49 – władze oświatowe nadają szkole nazwę Zasadnicza Szkoła Metalowa
W roku szkolnym 1949/50 szkoła zatrudniała już 6 nauczycieli. W tym też roku po feriach zimowych szkoła rozpoczęła zajęcia na parterze budynku Państwowego Liceum Ogólnokształcącego przy ul. Warszawskiej 1.
Rok szkolny 1951/52 przynosi nowe zmiany. W grudniu 1951 r. zakończono remont i modernizację warsztatów szkolnych, których pierwszym kierownikiem był Franciszek Sidorowicz, a w lutym 1952 roku zakończono odbudowę części budynku szkolnego przy ulicy Szkolnej 4, do którego przeniesiona została szkoła. W tym samym roku szkolnym szkoła uruchamia też własny internat, którego pierwszym kierownikiem był Zdzisław Mizerski. W owym czasie rozpoczął działalność Komitet Rodzicielski, którego przewodniczącym został Józef Stępka, Związek Młodzieży Polskiej, Samorząd Szkolny pod przewodnictwem Wiesława Kondera, Szkolne Koło Sportowe.
Na początku roku szkolnego 1953/54 dochodzi do połączenia Zasadniczej Szkoły Metalowej w Suszu z Zasadniczą Szkołą Metalową w Prabutach, a dyrektorem po połączeniu tych szkół zostaje Jan Robaczyński jako dyrektor Zasadniczej Szkoły Metalowej w Prabutach. W internacie zamieszkało wtedy 90 uczniów, co stanowiło 64% ogółu uczniów. W tym okresie do dyspozycji uczniów była też biblioteka szkolna z księgozbiorem liczącym 4127 woluminów.
W roku szkolnym 1954/55 szkoła ze względu na jej wiodący kierunek kształcenia (ślusarz maszyn rolniczych, później mechanik maszyn rolniczych) otrzymuje nazwę Zasadnicza Szkoła Mechanizacji Rolnictwa.
Od roku szkolnego 1958/59 szkoła otrzymuje nowy kierunek kształcenia w zawodach budowlanych. Od tej pory zdobywali w niej zawód na poziomie Zasadniczej Szkoły Zawodowej również murarze-tynkarze i zdunowie.
Rok szkolny 1959/60 rozpoczęło 212 uczniów. Przybyła jeszcze jedna klasa budowlana. Razem było osiem klas, w tym sześć o kierunku mechanizacji rolnictwa i dwie klasy budowlane. Szkoła zatrudniała coraz więcej pracowników. W tym okresie było ich już około 46.
W następnym roku szkolnym liczba oddziałów wzrosła do 10, a liczba uczniów wynosiła już 361.
W 1965 roku dochodzi do wybudowania w czynie społecznym nowego skrzydła szkoły, które pomieściło cztery dodatkowe sale lekcyjne. Dzięki temu szkoła mogła otworzyć dalsze, nowe kierunki kształcenia: Technikum Budowlane o specjalności budownictwo wiejskie, Szkołę Przysposobienia Rolniczego oraz Zasadniczą Szkołę Zawodową Dokształcającą w zawodach: tokarz, frezer i monter maszyn i urządzeń okrętowych dla potrzeb Zakładu Hydrauliki Okrętowej, „Hydroster” w naszym mieście. W tym też roku szkoła otrzymuje nazwę Technikum Budowlane i Zasadnicza Szkoła Zawodowa. Od 1968 roku Szkołę Przysposobienia Rolniczego przemianowano na Zasadniczą Szkołę Rolniczą.
W roku 1968 w ramach rozbudowy bazy zakończona zostaje odbudowa drugiej części starego budynku szkolnego od strony ul. Grunwaldzkiej. W wyniku tego szkoła zyskuje dalsze cztery sale lekcyjne, świetlicę, bibliotekę I pokój nauczycielski oraz bardziej funkcjonalne pomieszczenia administracyjne.
W 1971 roku zostaje wybudowana sala gimnastyczna.
W 1972 roku w ramach remontu kapitalnego poddano modernizacji już istniejące i adoptowano dla potrzeb internatu nowe pomieszczenia. Warsztaty szkolne powiększono zaś o 4 nowe hale produkcyjne: dział elektryczny, rozdzielnię robót, dział kontroli technicznej oraz dobrze wyposażone zaplecze socjalne.
W roku szkolnym 1972/73 następuje największa w historii szkoły jej reorganizacja i zmiana profili kształcenia na kierunki mechaniczne. W tym roku przeniesiono do Iławy (gdzie wybudowano nową szkołę) kierunki budowlane, to jest Zasadniczą Szkołę Zawodową Budowlaną i Technikum Budowlane, natomiast Zasadniczą Szkołę Rolniczą przeniesiono do Raniewa w miejsce likwidowanej Zasadniczej Szkoły Rachunkowości Rolnej. U nas natomiast powstają: Zasadnicza Szkoła Zawodowa o zawodzie mechanik kierowca pojazdów samochodowych, Technikum Mechaniczne na podbudowie ZSZ o specjalności maszyny i urządzenia rolnicze oraz Ośrodek Dokształcania Zawodowego obejmujący swym zasięgiem całą Polskę.
Od 1 września 1973 r. rozpoczyna działalność Liceum Zawodowe, kształcące mechaników pojazdów drogowych. Powstaje też Liceum Ogólnokształcące dla Pracujących jako filia LO w Ostródzie (1973/74), Iławie (1974/75), później w Kwidzynie.
Z dniem 1 września 1973 następuje zmiana nazwy szkoły z Technikum Budowlanego i Zasadniczej Szkoły Zawodowej na Zespół Szkół Zawodowych w Prabutach.
W latach 1980-86 wybudowano w czynie społecznym wieloczynnościowy stadion szkolny i założono park przy szkole.
9 maja 1986 roku Zespół Szkół Zawodowych w Prabutach obchodził jubileusz 40 rocznicy istnienia szkoły oraz 10 rocznicy nadania jej imienia i fundacji sztandaru.
W latach 90-tych ze względu na zmiany na rynku pracy profil szkoły ulega dalszym zmianom. Wygasa nabór do Liceum Zawodowego i Zasadniczej Szkoły Zawodowej w części dotyczącej zawodów dla potrzeb miejscowego Zakładu Hydrauliki Okrętowej „Hydroster”. Natomiast od 1 września 1991 r. uruchomione zostaje dzienne Liceum Ogólnokształcące, a Technikum Zawodowe Wieczorowe dla Pracujących zmienione zostaje na trzyletnie dzienne Technikum Zawodowe o specjalności naprawa i eksploatacja pojazdów samochodowych. Wygasa też kształcenie na poziomie Zasadniczej Szkoły Zawodowej w zawodzie ślusarz mechanik, który w latach osiemdziesiątych wprowadzony został w miejsce zawodu mechanik maszyn rolniczych.
W związku z powstaniem w szkole Liceum Ogólnokształcącego zmieniona została nazwa placówki z Zespołu Szkół Zawodowych na Zespół Szkół.
1 października 2000 r. nastąpiła likwidacja internatu szkolnego.
Od 1 września 2002 roku szkoła zmieniła nazwę na Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych, w skład którego wchodziły:
1. Liceum Ogólnokształcące
2. Liceum Profilowane (profil ekonomiczno – administracyjny, profil zarządzanie informacją)
3. Technikum o specjalności obsługa i naprawa pojazdów samochodowych
4. Zasadnicza Szkoła Zawodowa (mechanik pojazdów samochodowych, wielozawodowa
Ponadto przekształceniu uległy:
4 – letnie LO na 3 – letnie
5 – letnie TZ na 4 – letnie
3 – letnia ZSZ na 2 – i 3 – letnią
W szkole prowadzone są liczne remonty, mające służyć podniesieniu poziomu estetyki budynku: remont dachu i podłogi sali gimnastycznej, powstanie siłowni. W nocy z 8. na 9. kwietnia 2006 r. pracownikami i młodzieżą szkolną wstrząsnęła wiadomość o wybuchu butli z gazem w budynku mieszkalnym przy szkole. Na szczęście do tragicznego wypadku doszło w czasie wolnym od zajęć lekcyjnych. Budynek legł w gruzach, a w szkole powstały ogromne szkody spowodowane wybuchem. Nastąpiła konieczność wymiany wszystkich okien od strony warsztatów szkolnych oraz wymiany drzwi wejściowych od podwórza.
W roku szkolnym 2006/2007 w szkole powstaje nowy profil technikum o specjalności informatycznej. W tym roku przypada również jubileusz 60– lecia istnienia szkoły.
W roku szkolnym 2012/2013 następują kolejne zmiany organizacyjne- likwidacji ulegają Warsztaty szkolne, wygasa także nabór do Liceum ogólnokształcącego. W ramach Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych funkcjonują dwa typy szkół: Technikum (kierunki: technik informatyk, technik pojazdów samochodowych), oraz Zasadnicza Szkoła Zawodowa (kierunki: mechanik pojazdów samochodowych oraz oddział wielozawodowy).
W nowy rok szkolny 2014/2015 budynek szkoły wchodzi po generalnym remoncie obejmującym wymianę okien, wymianę i docieplenie dachu, docieplenie elewacji oraz wymianę instalacji CO. Otwarto dwa oddziały Liceum Ogólnokształcącego dla dorosłych (dla absolwentów gimnazjum oraz ZSZ).
Zobacz historyczne zdjęcia szkoły >>
DYREKTORZY SZKOŁY OD ROKU 1946 (lata urzędowania)
mgr Franciszek Pokojski (1946-1954)
Jan Robaczewski (1954-1959)
Marian Lewandowski (1959-1961)
mgr inż Stanisław Buszman (1961-1969)
mgr inż Jan Skierka (1969-1991)
mgr Stefan Sołoducha (1991-2007)
mgr Andrzej Bożek (2007-2012)
mgr Sebastian Więckowski (2012-2016)
mgr Tomasz Brodacki (od 2016)